Yazdıkları (2) |
Yazı Türü:
- Sıralama:
|
Kitaplara Ekledikleri (0)
|
|
Kendin olmaya daha fazla yaklaş, oku. |
|
0 adet kayıt bulunmuştur.
Yorumları -
7
SAFSATALAR - 7
()
-
14.01.2019 15:19
Öncelikle iyi günler :) Şiirlerinizi okudukça fark etmemek mümkün değil "gerçek şiir'e " olan saygınızı. Bunu hicivlerinizle görmek, açıkçası beni ilgilendirdiği kadar bazen de uzaklaştırıyor.Sanki bazen bağırıyorsunuz çünkü şiirlerde, işi olmayan burda olmasın dercesine :) 'Onları' önemsemenizi yadırgayacak değilim belki de ama bu sizin için nasıl bu kadar önemsenmeyecek bir şey olabiliyor kendimce de pek anlamış değilim..Sadece hemen hemen etkilendiğim her şiirinizde karşılaştığım sitemkar havaya selam vermek istedim, haddimse. Teşekkür ederim.
|
Bizim şehirdeki Deli Ahmet'e
()
-
24.11.2018 17:28
Siz yazın biz memnuniyetle okuyalım Ekrem Naif Bey.Sağlıcakla kalın..
|
Haykırış
()
-
17.11.2018 16:17
Bir tiyatroda tirat olabilirmiş,Haykırış.
Saygılarımla..
|
Bizim şehirdeki Deli Ahmet'e
()
-
17.11.2018 15:32
Sizin şehir neresi bilmem ama;
sanki Deli Ahmet bir balık.Ruhu balık olan bir insan ya da:)
|
Ses
()
-
16.11.2018 18:55
Umutsuzluk ve umudun süregelen iç içe döngüsünü ,bir insanın yaşamına bakıp; ne kadarını görüp ne kadarını göremediğimizi tekrar gözler önüne serdiniz.Güzeldi.Teşekkür ederim :)
Umut belki siyah duvar, siyah çarşaftı
Umutsuzluk ise bir martı çığlığı
|
Devam Et
()
-
28.04.2018 10:52
Bir Dilek
her sabahki gibi uyandı rüyasından
medet umarak tarlasından
sıcak çayını yudumladı
çorak toprağını hatırladı
karamsar bi hava kapladı içini
besbelli ürkütmüştü onu yağmurun gidişi
ve bir daha hiç gelmeyişi
giyindi hemen koştu
ortalık hala loştu
girindi sepetini omzuna
düştü tarlasının yoluna
allahım dedi yağmur
yağsın da dolsun teknem hamur
bu küçük bir dilekti
istemekte sakınca görmedi
tarlasına yaklaştı
ve aniden yavaşladı
bir serçe , ölüsü
kim fark etmedi seni?
izledi göğsünü umutsuz
dokundu yine de parmak uçlarıyla
inanamadı hareket ettiğine
büyüdü gözleri
ne yapacağını bilmez şekilde
avcuna aldı, istese tek eline sığardı
başladı koşmaya evine
üzülmesin diye içinden geçirdi
yavrucuk senin yuvan nerdeydi be?
bir damla yükledi küçük ağzına
birinin tek tük atıyordu kalbi
diğerinin dört nala
bir damla daha..
gün doğarken şimdi
karamsar hava giderken
hiç uğramamış gibi, uzaklara
bir damlanın can olduğunu tekrar hatırladı
serçe gözünü açıp
mırıldanır sesler çıkarırken evinde
aldı eline kovasını
ve başladı
çoraklığından kurtarmaya dünyayı
|
Kirpi
()
-
18.04.2018 17:02
yumuşak karnından :)
|
|
|
Bu Nedir? - En Popüler 100 Yazar
|