Kimselerin uğramadığı bir sokaktayım..
Rüzgarın yaprağa küstüğü bir cadde burası..
Şehir hüzünlü..
Sanki zaman ben durduğumda kördüğüm..
Yapayalnızlık, rakamları birbirine karıştıran..
Saat hiç bu kadar yoğun bir 4'ü yaşamamıştı..
5'e sıra gelmiyordu..
4de kalakaldı zaman..
Gecenin tılsımı ve gizemi haykırıyordu..
"Tamam" dedim.."Bağırmayın!"..
Yalnızım işte..
Yine yalnızım..
Sanki ilk defa mı geliyordum bu sokaklara?..
Peki o zaman sokak bana neden yabancıydı?:.
Beni nasıl tanımazdı?..
Ben dostu değil miydim onun?..
Saat 4'tü hala..
Bilmiyordum, aydınlık ne zaman gelecekti?..
Yoksa yine karanlığa mı uyanacaktım?..
Gecenin haykırışı ve gündüzün susuşuydu..
Etrafta soru işaretlerinden başka birşey yoktu..
Üstteki eğriyi bir kenara atabilseyim keşke..
O zaman sadece nokta kalırdı..
Cümleyi sonlandıran..