Senin bir kere bile farkına varıp alkışlamadığın sahnelerden biri..
İşte güneş doğuyor..
Yıldızlar kaybolmuş çoktan..
Yada senden saklanıyorlar, haberin yok..
Düşünmedin ki hiç olan biteni..
Yarın ne de olsa güneş yeniden doğacaktı değil mi?..
Akşama doğru da batacaktı..
Peki, ya doğmasaydı yeniden..
Ya sen sabah kalktığında hala karanlık olsaydı etraf..
Sen karanlığa uyansaydın..
O zaman haline şükretmek gelecek miydi aklına?..
Hasta olmadan neden şükretmezdi ki insan?..
Acı çekmeden tatlının kıymeti anlaşılmayacak mıydı?..
Ya güneş doğmasaydı yeniden..
Sen hiçbir şeyi göremeseydin..
Güneşin kaybolmasına gerek yok..
Görmeyen insan o kadar çok ki..
Peki şimdi, bakan ama göremeyen gözler mi kör?..
Yoksa bakamayan ama gören gözler mi?...