Çaresizliğe hapsolmuş duygularınla gel umuda..
Ümidi bırakma benliğinden..
Yaşamak ümit gerektirir, unutma..
Zaten ümidim var diyerek de tamamen salma yüreğinin iplerini..
Önce, attığın ipin nereye gittiğine bak..
Tut sıkı sıkı iplerini, balık gelmese de oltana..
Hani balığı bir umutla beklersin ya..
Gelmese de beklersin dakikalarca..
Hatta belki de saatlerce..
Ümidin olmasa bekleyecek miydin o kadar?..
Umuttur insanı ayakta tutan..
Kimi, bu dünya için bekler umudu..
Kimi de asıl beklenmesi gereken yer için, sonsuz yaşam için..
Aklın bile ermediği kadar uzun bir yaşama umut bağlamak mı?..
Yoksa, yarın bir gün göçüp gideceğin yere mi?..
Yanlış durakta beklememek gerek..
Durak yanlış olursa, yanlış yere varılır..