Bir sevdanın kıyısındayım,
Uçurumlara tutkulu bir sevgim var yüreğimde,
İlk adım için cesaretim olsa da,
Cebimde biriken yarınlar tutup çekiyor beni geriye,
Ne yoluma bakabiliyorum,
Nede düşebiliyorum uçurum diplerine,
Bir ipin ucunda asılı kalmış bir halim var,
Ne kurtulabiliyorum,
Nede ölüme yeltenmeye haddim var,
Yürek bunun adı baksan pimi çekilmiş bomba misali,
Atsan patlayacak, dursa içimi yakacak,
Avuçlarına düşse ölecek sanki,
Bitmişliğimi görenler yetmişlik nine benzetmesinde
bulunuyor,
Ve kalbim cevap veriyor,
Yanılıyorsunuz, olsam olsam bitap düşen züleyha olurum
diyor,
Gözlerim ağlıyor, düşman düşmüşlüğüme gülüyor,
Annemin bana duaları vardır elbet,
Ama kapılardan yolcu etmelerde değil,
Bir karış topraktan semaya sesleniyor,
Babam kollarını açıyor ve gölgesinde saklıyor belki,
Ama gönül buya roman tadındaki hayatı kimseyle paylaşmadan
yaşıyor,
Hayat oyununda sevmekte var sevilmekte,
Bu kalp şimdilerde sevdiklerinin perdesini sahneliyor,
Batan güneşler aynı güne yeniden doğmuyor,
İşte bu yüzden biten umutlara sadece ben değil,
Alem ağlıyor,
Hepsinin ateşi bir başka,
Takvimlere sığdırdıkları ap ayrı acı yüklü ganimetler
saklıyor,
Beni ararsa gözlerin,
Bil ki, sevda kıyılarda can çekişiyor…