|
Yine sensiz bir 10 Kasım sabahı ... Etraf öylesine sisli ve öylesine sessiz, senin olmayışına itiraz edercesine. Yer gök haykırmak istiyor yalnızlığını . Yürekler seni özlüyor , gözler seni arıyor , " Keşke olsaydın!" diyor gözyaşıyla ıslanmış dudaklar. Evet bu gün yine bir 10 Kasım. Çiçekler solmuş sen yoksun diye , sen yoksun diye mehmetler ağlıyor , sen yoksun diye sabâ rüzgarı savuruyor hasretleri , kuşlar ötmüyor bu sensiz sabahta. Hüzne kedere boğulmuş caddeler , evler...Saat durmaksızın ilerliyor sensizliğe . Az sonra saat 9'u 5 geçecek. Siren sesleri yankılanacak, yürekleri dağlayacak. Radyonun işte bugün , bu saatte "Mustafa Kemal 'i kaybettik." sesini işitmek istemiyor kulaklarım. Sana öyle alışmışız ki ; bir şehit için "Menemen'i yakın! " deli gibi özlemişiz. Matemin boğduğu bir kasım günü. Bu gün buğulu bir pencerenin ardından bakan bir çift gözün ağlamaklı halleri. Ufuklara seni çiziyor o gözler. Sana "Atam!" diyecek o minik ellerin sahibi. Bu gün yana meşalenin devleştiği gün , bu gün bize bıraktığın mirasın en şanlı ve en yaslı günü. Bu gün aslında senin ölümsüzleştiğin gün. Evet , bu gün vatan hainlerinin toprağın tek bir karışına bile elini süremeyeceği gün . Mezarının etrafın daki bütün toprakların verdiği söz ; bize vaad ettiğin bu yolda emin adımlarla yürüme sözüdür. Vatan aşkıyla cesaretlenen gözlerin , nesli uğruna verdiği canın simgesiyiz. Senin çocukların , senin torunlarınız. Başlar kalktı, omuzlar dik . Teşekkürlerin en yücesi ile sarılıyoruz sensiz sabaha . Şimdi vatanın hak ettiği kudret Türk halkının çehresinde. Biz emanetinin kıymetini böyle bildik , böyle yaşatacağız. 10 Kasım günü elem duyup yas tutma günü değil artık. Senin yokluğunda her gün bana 10 Kasım he an bana hazandır Atam!
10.11.2010
|