|
Vuslat zamanı
Bitti ayrılığın anılara vuran şarkıları,
Düşlere diz çöküp pervane olmalar,
Ve başka filmlerin perdesinde sahne almalar,
Kıyılara vuran dalgalara seni haykırmalar bitti,
Beklenen an geldi usulca ve dedi ki;
Vuslat zamanı,
Bitti gönlümü acı demlere karıştıran elemler,
Son vedalara esir alınmış gözler,
Uykuya yakalanmadan geceye uzanan nöbetler,
Ve bir daha sevmemek adına edilmiş tövbeler bitti,
Beklenen an geldi usulca ve dedi ki;
Vuslat zamanı,
Bizi bize bıraktı özlemler,
Doğruları haykırın dedi pişmanlıkların gölgesinde,
Düşlerde sevmenin ne demek olduğunu anımsayın,
Ve yokluğunuzdaki sitemleri varlığınıza karıştırın dedi,
Gerçek sevgiye ulaşmış olmamızın tutkusu,
Yüreğimize yağan yağmurların buğusu,
Ve ardından yalnızlığımızın uzandığı ölüm uykusu,
Zamanın sevgiye ilaç olan kavgasını anlatıyordu,
Ayrı geçen aylar ayağa kalkarken,
Acıyla biten seneler önümüzde düğme ilikliyordu,
Biz vuslat zamanının vehminde,
Kalan hayatın demine karışıyorduk,
Ve vuslat kulağımızda son cümlesini kuruyordu,
Benim varlığım sizin sevginizde,
Siz sevemezseniz, ben giderim,
Munfasıl zamana kapılırsınız çaresizce…
|