Bazen sözcükler bile yarım kalırdı anlatmaya..
İçini istesen de dökemezdin bazen..
Susardın..
Aslında sen O'na susardın..
Kevser'in başında olmalıydın..
O olmalıydı yanında..
Belki o zaman O'na bakmaktan içmek gelmezdi de içinden..
Sen aslında O'na susamıştın..
Bakardın O'na..
Yine bakardın..
Ya da başını kaldırıp da bakamaz mıydın?..
Susardın belki..
Utangaçlığın, acizliğin verdiği bir duyguyla susardın..
Ağlar mıydın yoksa sevinçten?..
Gözlerinden süzülen yaşlar mı anlatırdı O'na susadığını?..
Gözlerin anlatır mıydı?..
Gül kokusunu içine çekerdin..
Gitmek istemezdin yanından..
Belki de konuşmak isterdin ama dilin tutulurdu..
Çıkmazdı bir kelime bile..
Çıkamazdı belki de..
Susardın yine..
Dilin tutulduğu için, konuşamadığın için susardın..
O'na susadığın için, heyecandan konuşamazdın yanında..
Susardın kimbilir..