...İstanbul... İstanbul'u izliyorum gözlerim kapalı Bir soğuk vuruyor sırtıma Ürperiyor içim tüylerim diken gibi Bir rüzgar esiyor fırtına misali Ağaçlardan yapraklar dökülüyor asfalta.
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı Hafif çiseliyor hava Korna sesi duyuyorum çok uzakta Bin bir sanat eseri gibi İstanbul tam karşımda.
İstanbul'u izliyorum gözlerim kapalı Her sokak başında bir dilenci Seyirci kalamıyorum, döküyorum parayı Kimi sakat,dilsiz. Kimi de kimsesiz Kimin ne yediği belirsiz, kimi saray sahibi.
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı Aheste aheste uyku bastırıyor Susarsa alarm uyuyacak kalbim Çoktandır uyuyor, açılmıyor gözlerim.
İstanbul'u izliyorum gözlerim kapalı Kız kulesi tam karşımda, önümde rakı Peynir, domates, hanım yeni yapmış Çok iyi olur onun salatası.
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı Rakının hemen yanında ki buz erimiş çoktan Ses yapıyor gemiler yoktan Ben bile ses çıkaramıyorum Hanım bağıracak mutfaktan.
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı Hafiften açık radyonun sesi Bülent Ortaçgil çıkmış söylüyor şiirini Yeni ayrılmış sevgilisinden belli Derin derin ah çekiyor İstanbul gibi.
İstanbul'u izliyorum gözlerim kapalı Sanat eseri değil bu gece bulutlar Birbirlerine küsmüş olmalılar Yok bir ayrıntı, komik hayvanlar.
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı Korkuyorum açmaktan, göreceğim bütün pisliği Yazmaktan vazgeçeceğim şiirleri. İstanbul'u çok güzel anlattıkları için Kızacağım, okumayacağım aşık Veysel'i, mehmed Akif'i, Namık Kemali.
İstanbul'u izliyorum gözlerim kapalı Siren sesleri var boğazda adam boğulmuş yeni İdam mı etmiş? kimbilir var neyi Beni ilgilendirmez ben yatıyorum şimdi.
İstanbul'u izliyorum gözlerim kapalı Meraktan olsa gerek, bakıyorum adama Gözlerim açıldı, gördüm gerçekleri sonunda İşte gerçek İstanbul tam karşımda Bırakıyorum o vakit herşeyi Rakıyı, hanımın yaptığı sofrayı birde Aşık olmayı....ß.özt...

|