|
...İstanbul...
İstanbul'u izliyorum gözlerim kapalı
Bir soğuk vuruyor sırtıma
Ürperiyor içim tüylerim diken gibi
Bir rüzgar esiyor fırtına misali
Ağaçlardan yapraklar dökülüyor asfalta.
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
Hafif çiseliyor hava
Korna sesi duyuyorum çok uzakta
Bin bir sanat eseri gibi İstanbul tam karşımda.
İstanbul'u izliyorum gözlerim kapalı
Her sokak başında bir dilenci
Seyirci kalamıyorum, döküyorum parayı
Kimi sakat,dilsiz. Kimi de kimsesiz
Kimin ne yediği belirsiz, kimi saray sahibi.
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
Aheste aheste uyku bastırıyor
Susarsa alarm uyuyacak kalbim
Çoktandır uyuyor, açılmıyor gözlerim.
İstanbul'u izliyorum gözlerim kapalı
Kız kulesi tam karşımda, önümde rakı
Peynir, domates, hanım yeni yapmış
Çok iyi olur onun salatası.
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
Rakının hemen yanında ki buz erimiş çoktan
Ses yapıyor gemiler yoktan
Ben bile ses çıkaramıyorum
Hanım bağıracak mutfaktan.
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
Hafiften açık radyonun sesi
Bülent Ortaçgil çıkmış söylüyor şiirini
Yeni ayrılmış sevgilisinden belli
Derin derin ah çekiyor İstanbul gibi.
İstanbul'u izliyorum gözlerim kapalı
Sanat eseri değil bu gece bulutlar
Birbirlerine küsmüş olmalılar
Yok bir ayrıntı, komik hayvanlar.
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
Korkuyorum açmaktan, göreceğim bütün pisliği
Yazmaktan vazgeçeceğim şiirleri.
İstanbul'u çok güzel anlattıkları için
Kızacağım, okumayacağım aşık Veysel'i, mehmed Akif'i, Namık Kemali.
İstanbul'u izliyorum gözlerim kapalı
Siren sesleri var boğazda adam boğulmuş yeni
İdam mı etmiş? kimbilir var neyi
Beni ilgilendirmez ben yatıyorum şimdi.
İstanbul'u izliyorum gözlerim kapalı
Meraktan olsa gerek, bakıyorum adama
Gözlerim açıldı, gördüm gerçekleri sonunda
İşte gerçek İstanbul tam karşımda
Bırakıyorum o vakit herşeyi
Rakıyı, hanımın yaptığı sofrayı birde Aşık olmayı....ß.özt...
|