|
Sokak lambaları daha sönük yanıyor bu akşam. Pencere camının buğusuna kalp çizip, parmaklarımla senin adını yazıyorum kalbin içine. Sonra uyuya kalıyorum pencerenin yanındaki koltukta. Sabah kalkıp cama baktığımda ne kalp kalmış geriye, nede kalbin içine yazdığım adın.
|