Defter kalem yine elimde ama bu gece ayrı güzel
Ay yıldızlarla avunsada güneşinden ayrı düşer
Aynı cehennem gibi ölüm bedenime kör düğüm
Elleri kırık bir yazar, her aynaya baktımda gördüğüm
Puslu camdaki kar gibi şair sende küfrü gizle
Yürüdüğüm yol bayır, geçmez benden dünki izler
Halinden bitkin dizler. Sus. Dilim damağıma kenetlen
Zor geçen acıların ardından bir hayat buldum kefende
Hayallerimi attım sandığa ve kaybettim anahtarı
Gün geçtikçe başkalaştım, ben ancak babam tanır
Bak görülenin ardına, gözlerimden akan yaş değil
Beni vurdum tamam ama hadi şimdi kaç beyim