|
Küçük kırıntıların ardından doğan kocaman bir UMUT
"Merhaba!" diye yüzlere gülümseyen bir GÜNEŞ
Kapanan her Kapı,
Açılan her yeni sayfa;
KÖTÜLÜK ve YALNIZLIKLA
Dolu bir Geçmiş anlamına Geliyor...
Ji Yeon yine bir başına oturmuş, terk edilişini düşünüyordu. Artık 17 yaşına gelmişti. Bu gün onun doğum günü. Ama o sadece oturmuş ayaklarını sallıyordu. Yanında olan hiç kimsesi yoktu. Babası var adı Min Jon , 7 yıldır Amerikada kız kardeşinin oğlu Luhan ile yaşıyor. Çünkü Ji Yeon'un annesi Lee ha onları 7 yıl önce terk etmişti. Min Jon, ne zaman Ji yeon a baksa Lee haa yı gördüğü için Amerika'da yaşamaya karar verdi.Koskacaman ecde tek başına yaşıyordu zavallı Ji Yeon. Ne ailesi nede arkadaşı yok.
Ji Yeon ayağa kalktı ve koşmaya başladı. Bir pastaneye girdi orada çalışan çocuğa;
-Bana bir pasta verir misin? dedi.
Çocuk nefes nefese kalmış Ji yoan'a şaşkın şaşkın bakarken "hangisini istersiniz?" diye sordu.
Ji Yoan daha önce hiç pasta almamıştı ve allınmamıştı. Hep annesi Lee Ha elleriyle yapardı.dolayısıyla;
-"Bilmiyorum, saece doğum günüm ve daha önce hiç pasta...." derken birden sustu. Çocuk ile bakışa kaldılar. Farkında olmadan bir bağları oluştu. "YALNIZLIK"
Çocuğun ailesi vardı ancak gelirleri düşük olduğu için hiç arkadaşı yokru.
Ji Youn bi an düşündü ve pastaneden fırlayıp çıktı.Metrelerce koştu, sonunda gücü tükendi ve yolun ortasına oturup ağlamaya başladı.
Hİç farkında değil ama az önce yalnızlığını birisiyle paylaştı...
|