Baharın kokusu burunların ucunda..
Hani ay, çıkmaz ya geceyi görmeden..
Peki, yine assolist, ay olsun bu gece de..
Masmavi bir koku..
Gece..
Yürüyor karınca..
Bisiklet süren kelebekler..
Manzaranın deniz olduğu bir yerde içmek çayı..
Kaç kere sekeceğini merak etmek, suya atılan bir taşın..
Ya da kaybolmak maviliklerde..
Bazı kayboluşların kapısının aslında vuslata açıldığı..
Zıplamak şimdi, dalgayla yarış yapar gibi yükselerek..
Bir huzur doldurarak içine..
Tarif edilmeksizin farklı..
Çölde su bulmak gibi belki..
Gece..
Saatler de susmalı mı şimdi, tıpkı sessiz sokaklar gibi?.
Sahi, sokak da ağlar mı insan gibi?.
Yağmurlar..
Yağmur karışıyor belki gözyaşlarına..
Ağlamadığını söylüyor sonra..
"Yağmur yağdı sadece..
Bu canlılar mezarında.."