|
Buruk hasret dolu geceleri öldüreceğim bir gün.!!
Varlığınla yokluğun arasında kalmayacağım artık, sadece olmayacaksın.
Sensiz kalma ihtimali olmayacak aleyhine kurulmuş cümlelerimin sonunda.
Belki birkaç satır arasında unutulacaksın bir müddet
Sonra...
İçimden olmayacak, boş bir kağıdın gölgesine sığınmayacak sana sitemlerim.
Hani hep kızardın ya “Konuş konuş konuş” derdin,
Haykırabilir miyim şimdi korkaklığını?
Bıraktığın bu mavi düşleriyle avunan yalnızlığı,
Artık sahiplenilmeyecek olmanın burukluğunu yaşarken, haykırabilir miyim dersin?
Susar mıyım,
Gülüp geçer miyim yoksa. . . ?
(Düşlerim vardı görmekten korktuğum..)
|