Hangi cümleye tanımlatsam halimi bilmiyorum.Özlem mi yoksa yarıda bırakılmış bir sevdamı seçemiyorum bir türlü.Özlenmiş sevda'yı uygun buluyorum sonunda sevdamı özlüyorum,seni özlüyorum,hayalini bile özlüyorum..

Yarıda bırakılmış bir sevda demeye dilim varmıyor,söylerken utanıyor gittikçe küçülüyorum senin beni bıraktığına bir türlü alışamıyor,görünmez bir elin bizi birleştirmemecesine ayırdığına inanmaya uğraşmakla geçiyor günlerim.Ancak buna da şükür diyorum sana da şükretmesini çok seviyorum zaten.Ardından yapabileceğin bir şey kalmadığı zaman mutlu olmasını bilsin diye umut etmekten başka bir şeyinde kalmıyor zaten.Ama dönüp aynı umudu kendin için besleyemiyorsun ki.Diyorum ya;halimi hangi cümleye tanımlatsam bilmiyorum.Halini bilmeyenin kendi için ne bir duası olabilir ne de bir ümidi.Sevgilim buna da şükür nefes aldığına,yaşadığına şükürler olsun.Aklımın,kalbimin seni unutmadığına,kalbimin ve acılarının altında ezilen bedenimin sana hala deliler gibi aşık olduğuna şükürler olsun..