Hayatta nerede olduğunu,ne olduğunu bilmemek kadar kötü,içinden çıkılamaz bir durum daha olamaz sanırım.Düşünün bir kere yirmi yaşlarında filinta gibi bir delikanlısınız siyah takım elbise giyiyorsunuz,siyah kravat,beyaz gömlek ve altında bir karış boyunda topuklu kırmızı gece ayakkabısı.....Durun bir dakika bunda bi terslik var dediğinizi duyar gibiyim.Evet bunda bir terslik var çünkü takım elbise erkek,topuklu ayakkabı ise kadın giyisisidir.Ya her ikisini de giymek isteyenler,böyle yaşamayı seçenler yada doğuş itibarı ile takım elbisenin altına kırmızı topuklu ayakkabı giymek isteyenler..Geçmişten günümüze içinden çıkamadığımız,çıkmaya çalışmadığımız,daha hala hastalık mı tercih mi adını bile koyamadığımız ,kimi zaman yaşam sitili kimi zaman marjinallik olarak değerlendirdiğimiz eşcinsellik...Biz insanlar tarafından dışlanılan hor görülen,kimi zaman ise insan yerine konulmayan hatta ve hatta allahın  verdiği canı alacak kadar yaşamalarına izin verilmeyen topluluk..Ama düşünün bir kere onlara bu duyguları bizmi verdik?Hayır Ya onlara bu şekilde yaşamaları için ortam mı sağladık?Hayır.Peki onları bu şekilde davranmaya zorladıkmı?Hayır.Pekala onları dışlıyormuyuz?Kesimlikle evet.Ama neden niçin biz kimiz bu hakkı bize kim verdi.Tutturmuşuz bir türk toplumunun ahlak kuralları diye bir  saçmalık gidiyoruz.Nedir allah aşkına bu genel ahlak kuralları,başkalarının hakkına hunharca tecavüz edenler,masum çocukları kaçırıp pis emellerine alet edenler milleti gözünün içine baka baka aptal yerine koyanlar bu ülkenin  genel ahlak kurallarını bozmazken kendi hallerine tercihlerini yaşayanlar,yada yaşamaya çalışanlar mı türk toplumunun genel ahlak kurallarına uygun olmuyor.Allah aşkına kendimize gelelim.Öncelikle kendimize dürüst olalım.Onlara bu hayatı yaşamak zorunda bırakanlar kim,hiç şüphesiz bizleriz yani onları bu hayattan dışlayanlar hemde en acı şekilde hayatın dışına atanlar.Peki aynanın öbür tarafından baktığımızda ya bizler yada en yakınlarımız bu durumda olsa idi ne yapardık,acaba hiç düşümndükmü onlarıdamı dışlayacaktık.Düşünün birkere bi çocuğumuz olacak binbir sevinç ve hayallerle dünyaya getirdiğimiz uğruna canımızı bile verebileceğimiz evladımız birgün karşımıza çıkacak ve ben eşcinselim diyecek.Peki ya sonra ne olacak hadi bakalım türk toplumunun genel ahlak kuralları saçmalığını kendi evimizde uygulayıp çocuğumuzu dışlayacakmıyız acaba.Hiç sanmıyorum çünkü o canımız ciğerimiz.Oysa dışarıdaki tanımadığımız iş imkanı sağlamadığımız için sex işciliği yapmaya zorladığımız insanlar,peki onları kim koruyup kollayacak,yada onlar kimin canı ciğeriydi acaba hiç dşündükmü hayır,çünkü bizi ilgilendirmiyor ama söz konusu onları dışlamaya geldiğinde hepimiz söz sahibiyiz.Çocuklarımıza kötü örnek oluyor düşücesi ile yaşamalarına bile izin vermiyoruz.Peki hiç bir travestinin çocuk kaçırdığını duydunuzmu ve onu zorla bu işi yapmaya zorladığını ben kendi adıma duymadım,bu ülkede çocuk kaçıran onları dilencilikten hırsızlığa hatta fuhuş bataklığına kadar sürükleyen insanlar rahatça elini kolunu sallayarak bizlerin arasında insan gibi muamele görürken sadece kendini bu şekilde hissettiği ve bu sebepten sex işciliğinden başka bir seçenegi kalmamış olduğu için bunu meslek olarak yapan insanlar,güya çok ahlaklı bizler tarafından dışlanılıyor.Peki onları hayatın içinde barındırmaya çalışsak,onlara iş imkanı sunsak toplumdan dışlamasak nasıl olur acaba yinede bu işi yapmaya devam edeceklermi.....