|
Kelamsız sevmelere kaldı ömürler bol figüranlı hikayeler karaborsa satarken tekil seven yürekler hükmünü yitirdi.
Ne yalnızlıkların kıymeti biliniyor ne de kalabalıkların uğultusunda ki sessiz çığlıklar duyuluyor artık.
Şimdi üzerinde siyah bulutları taşıyan mavinin umut dilencileriyiz kendi türkümüzü söylemekten korkar olduk türkülerimizin sözleri rüzgarda savurulup giderken ardından koşmaya cesaret edemedik ezgisini mırıldanmakla yetiniyoruz o bile yarım yamalak...
Birbirimizi anlarız diye konuşmaktan korkup harflere sığınıyoruz ve biliyoruz ki harflerin gözleri ve yürekleri yoktur elini sol yanina koyup gözlerine baktığında kalp dile gelir gözler ise kalbin söylediklerinin kefili olur
Sevgiyi aşkı bile birbirimizden üstün olduğumuzu ispatlama çabasına kurban ettik sığındığımız harfleri birbirimizi anlamak yerine
cevap vermek birbirimizi suçlu çıkarmak kırmak kırılmak için okur olduk
Sevginin anlamını kutsalığını egolarımızı tatmin etmek için öldürdük ruhsuz duygusuz bencil varlıklar haline döndük sonra ardımıza dönüp sevgimizin katilini aradık oysa aynaya bakmak yeterliydi ...
İçimiz de yaşarken öldürüklerimizin taşsız mezarları ile doldu etrafımız ve bizler bu mezarlıkta kaybolduk
Oysa ki hepimiz avcumuza teslim edilen tek bir yüreğin toprağında can veririz..
|
|
|
Bu Nedir? - En Popüler 100 Yazar
|