Aslında her giden bir parçanı çalıyor..
güvenini çalıyor,iyi niyetni çalıyor,mahremini çalıyor,duygularını çalıyor..
en sonunda işe yaramaz bir insana dönüşüyorsun..
yoğurdu üflemefen asla yiyemez olan bir insan.
bazı insanlar bazılarına hediyedir,sürprizini kaçırıyorlar..
bazı insanlar bazı insana değnektir,yaşlılığını düşünmüyorlar..
bazı insanlar bazılarına hayata tutunmak için güvencedir kollarını kırıyorlar..
en kötüsü bunları çok geç olduğunda tek tek anlıyorlar..
neden yola gözün yemiyorsa çıkıyorsun?
ya da neden isteklerine arzularına sahip çıkamıyorsun?
neden kaosa sürükleyip,içinden çıkılmaz bir hale getiriyorsun ?
o bazı insanlar evet o insanlar , yoğurdu üfle bakalım diyenler..
şu zaman da öyle zor ki saydam insan bulmak.. gözlerinden kalbini okumak..
ya bulana kadar kendimizi kaybetmeye sebep yada her kaybettiğimizfe kendimizi bulmaya sebepler..

|