|
Sırtımıza binen yükler öylece durur,
Ne söyleyebildim ne yazabildim.
Kırdılar kolumu kimseye diyemedim..
Kara olan alnın değil
Türlü oyunlarla susturdular dilini,
Sevdirdiler karanlığı güneşi göremedik.
Şaşkınız bu günlerde karayla ak karışmış,
Dilimizin ucunda ama
Gökyüzü mavi diyemedik.
Zaman aktı,göçen göçtü;
Kimi yürüdü,kimi koştu,
Bu yolda herkes mağluptu ama
Bu yol çıkmaz diyemedik.
|