ne zaman iyi bir müzik beni sevse
esmer yüzümde aptal bir gülümseme
eriyen paslarım
iyileşen nasırlarım
ortak aklın hafızasında mutlu işçi yüzlerim
evim, eskimiş kitap ayraçlarım
sokağım, sonlarım
tekerlekli sandalyem
kırılan zincirlerim
korkuyorum sevgili
bunu bil, en iyi bencilliğimdir sana bu
aklıma bir haller oluyor bu günlerde
bir nota daha kayıp gidiyor yıldızlar arası
sadece bil
arada bir yap bunu
gel diyorum!
gecenin tenini açmayı öylece çocuklara bırak
gel
gel ve kaldır beni bu kötürüm akşamlardan
gel
gel ve kaldır beni...