Aşkı bu kadar zorlamalı mı? Yakmalı mı canını? Peki ya nereye kadar gidecek bu gurur? Sen hiç yorulmaz mısın adam? Durmak nedir bilmez misin? Unutamıyorsun belli ki. Haklısın da. Ama hiç mi özlemezsin? Bu sefer duygularını dahil etmedin demek aşka. Mantık ölümsüz değil, bilir misin? Aşk öldürecek onu, göreceksin. İstemeden de olsa, bir gün geleceksin. Ve ben, senin geride bıraktığın duygularınla bekliyor olacağım seni. Camdan dışarı atmışsın, seni izlemek için geldiğimde bulmuştum. Lazım olur dedim, sakladım.

Al! Bu MUTLULUK. Benimkiyle karıştırdım.

Bak! Bu da SEVGİ. Seninki kalbimde kalmış, benimkini kullan.

Ah, az kalsın unutuyordum.

İSTEK... Bunu nasıl kullanacağını iyi bilirsin.

En önemlisi! GÜVEN. İstersen bende kalsın. Bunca zaman sakladım, yine saklarım.

Ancak ; ölen mantığının vasiyetiymiş öyle duydum. Kalbinin odak noktasına koyacakmışsın güveni.

Ve son olarak, BEN.