|
Yüreği aşkla doldurmak vardı
Öfke düştü bize sevdiğim
Hayat hızla zamanimizi bizden çalarken
Sen yoksun yine sevdiğim
Ölüm ayırır derdik hani
Çekip gittin sevdiğim
Zaman diyorum yine
Beklemedin beni sevdiğim..
|
|
 |
Suskun Düşün Aşık Şair
8.09.2017 17:17
İnsanın dünyada her zaman hiç bir zaman kaybolmayan bitmeyen ve istediği zaman çekip gitmeyen sonsuz bir dayanağı vardır.o birincisi onu yoktan
Yaratan RAB bi daha sonrada insanın kolu bileği.bu iki şey dünyada kalmak için yeterlidir.inaç insanı hayata bağlar.bir lokma ekmek için ise bileğin
Sağlamsa korkma yani İnaç ve sağlık her şeyin başı.iradeli olmak gerek her insanın bir zaafı birde tecrübesiz bir hayatı olur.önemli olan yaşadıklarından ders çıkarıp olgunlaşmaktır.önemli olan olgunlaşmaya kadar kaza yapmamak hayatta.ataların dediği gibi 40 sefer ölç bir sefer biç hata yapınca orda takılıp kalmamak lazım yola devam etmek lazım |
|
|
|
|
 |
Şehnaz Akdağ
9.09.2017 15:46
Yorumunuz için teşekkür ederim.. |
|
|
|
|
 |
Mecnun'un Can Yoldaşı
10.09.2017 15:19
Bırak bize ayrılık ve acı kalsın,öğretsin bize tüm gerçekleri sonuçta hayat tamamen mutluluk değil.Bırak birileri bırakıp gitsin bizi gerçek yüzleri görelim anlayalım ve öğrenelim.Mecnun dâhi Leyla için çölleri geçip yanına vardığında Leyla'dan duydukları karşısında;"Sen benim sevdiğim,uğruna aç,susuz çöller aştığım Leyla olamazsın"demişti.Bırak bize kalsın bu şerefli acı,bırak bazıları beklemesin bizi,gitsin.Biz Râbb'in aynı Mecnun'a verdiği gibi bir yüce güçle ayaktayız... |
|
|
|
|
|
Bu Nedir? - En Popüler 100 Yazar
|