Kaç gece sessiz hıçkırıklarla boğdun gözyaşını?
Yalpalanmış hayatına onunla olmayacağını bile bile kaç çilme taktın?
Canının acıyacağını bile bile deli gibi sevmedin mi?
Bırak şimdi alıştım ayaklarını bana!!!
Alışmıyorsun işte.
Yıllar geçse de ilkgün ki gibi kanıyor yüreğin.
Gözyaşların yine suratını yakarak akıyor yastığına.
Resmine bakarken kaç sigara içtiğini bile unutuyorsun mesela.
Ondan küçük bir parça düşse aklına, hayaliyle kaç saat yürüdüğünü bile Unutuyorsun.
Yemeyi içmeyi Unutuyorsun da, onu bir türlü unutamıyorsun.
Çıksa gelse yine şu köşeden gözlerin dolar yine delicesine.
Hiç gülmeyi beceremediki suratın.
Mutsuzken de ıslaktı, mutluykende...

|