“Sus” dedi sadece,
Sessizliğine gömül,
Ve bırak o kimseleri,
Anlamasınlar seni ve anlatmak istediklerini,
Dön sokak başından usulünce,
Kayıplara karış, Sen ve şiirlerin, Bakma ardına…
Döndü yoldan,
Bir İstanbul balıkçısı edasıyla,
Elleri boş ve kimsesizdi,
Sevdiceği yoktu, yalnızdı. Artık Kaldıramazdı başını Kaldırımların dolambaçlı taşları arasından,
Tanıyamadığı çehrelerden,
Siyah kaldırım taşlarından…
…
Geçmiş olsun gönlümün serin esen rüzgarı,
Fırtınalı akşamlarımın huzurlu yastığı
|
|