16.01.2018

19:20

 

Ezan okunuyor, gece düştü gene şehre

Geceyle birlikte insanın hüznü de, pişmanlıkları da günahları da düşüyor yüreğine aklına geliyor yaptıkları ...

Etraf ne kadar karanlıksa yüreğimizde o kadar karanlık şimdi

Gecenin güneşi olduğu gibi bizim de, yüreğimizi aydınlatan güneş gibi doğan olacak mı acaba

Şüphesiz herşeye derman olan Allah bunada bir derman bulmuştur elbette 

Ama insanlık işte, nefsimiz işte sabırla güneşin doğmasını beklemiyor

Oysa gecenin güneşi bekleyen sabrından olsaydı bizde de şimdi isyan diye bir şey olmaz ve belkide günahlarımız biraz daha hafif olurdu

Nefsimize hakim olsaydık eğer şimdi günah çıkartmak yerine  

Allahı anlatan hayatımızı anlatan şükür dolu cümleler yazıyor olurduk 

Ey Nefsim kendine gel 

Derdim var deme, senin derdini derman sayanlar var

Ey Nefsim isyan etmekten vazgeç artık

Vazgeç ki Cehennem diye bir yer var...