16.01.2018
19:20
Ezan okunuyor, gece düştü gene şehre
Geceyle birlikte insanın hüznü de, pişmanlıkları da günahları da düşüyor yüreğine aklına geliyor yaptıkları ...
Etraf ne kadar karanlıksa yüreğimizde o kadar karanlık şimdi
Gecenin güneşi olduğu gibi bizim de, yüreğimizi aydınlatan güneş gibi doğan olacak mı acaba
Şüphesiz herşeye derman olan Allah bunada bir derman bulmuştur elbette
Ama insanlık işte, nefsimiz işte sabırla güneşin doğmasını beklemiyor
Oysa gecenin güneşi bekleyen sabrından olsaydı bizde de şimdi isyan diye bir şey olmaz ve belkide günahlarımız biraz daha hafif olurdu
Nefsimize hakim olsaydık eğer şimdi günah çıkartmak yerine
Allahı anlatan hayatımızı anlatan şükür dolu cümleler yazıyor olurduk
Ey Nefsim kendine gel
Derdim var deme, senin derdini derman sayanlar var
Ey Nefsim isyan etmekten vazgeç artık
Vazgeç ki Cehennem diye bir yer var...