|
Günler öyle amansız geçerken
Birden rüyalar başladı birden
Birden çarptım kendimi binaların yanından geçerken
Kendimi kaybettim rüyanın içindeyken
Amansız süvariler kovalıyordu beni
Elimde kılıcı salladım kopardım kellesini
Kanların içinde kaybettim kendimi
Sonunda düşündüm bu rüya bitmezmi
Süvariler bitti hortlaklar geldi
Anladım rüyanın bir bölmü daha bitti
Bendeydi bütün ovanın umudu
Bitsin istemedim sonradan bu rüyanın sonu
Hortlakları geçmem için verilen silahı
Silahla getirecektim sonlarını
Silahı uçarken sıkıyordum
Bir bir onları öldürüyordum
Bir anlığına uyandım
Kendime geldim kendiliğinden
Bu rüya da bitmişti
Sonunda sabah gökyüzünde belirmişti
Mert Çetinkaya
01.07.2018
|
|
|
Bu Nedir? - En Popüler 100 Yazar
|