|
Mutlu olmayı bende çok denedim.
Ama olmadı işte.
Ya bir eksiktik, yada bir fazla.
Yolumuzu bulmaya çalışırken,
Olduğumuz yoldan çıktığımızın farkına ikimizde varamadık.
Aynı hedefi vurmaya çalışırken,
Birbirimizi kırdığımızın farkında da olmadık.
Halbuki hedefimiz hep aşktan yana değil miydi?
Doğru kararlar alıp, yanlış kararlara inandık.
Hep mutlu olmayı istedik,
Ama buna kendimizi bile inandıramadık.
Ya büyük bir hataydı sevmek, mutlu olmak,.
Yada biz bunu beceremedik.
Oysa ki çay saatlerimizi bile ayarlamıştık.
Yazık!!!
Biz daha kendimizi bile sevemedik ki
Birbirimizi nasıl sevecektik söylesene...
Şimdi sen bu gidişe yolun başı diye bakarsın,
Ben ise dipsiz bir kuyu misali yaşarım...
|