Sıkıldım efendim..yorulmadım ama sıkıldım..sıkıldım bir başkasının benim sevdiğim insanın yanında hiç bir çaba sarf etmeden durabilmesinden..ben bir denk gelmemizi okadar çok isterken, bir denk gelmemizi ya..Oturup konuşmayalım , bakmayalım gözlerimize , duymayayım sesini , dokunmayayım yüzüne , ellerine..Sadece denk gelelim..Alırım ben kokusunu uzaktan , ama göreyim onu ..Kokusunu alıp görememem , yolda deli gibi sağa sola bakıp onu görememem..Göreyim ..Göreyim onu, belki hisseder oda beni ..Kokusu burnuma gelince, onu dibimdeymiş gibi hissetmem , göğsüne başımı koymuş ve nefesimi kokusu ile alıp verir gibi onu bana o an okadar yakın hissetmem..Ve efendim kokusu burnuma geldiği her defa , gözlerimi sımsıkı kapatmam..bunlar tesadüf değil demesi..Tesadüf değil şiirim , bile bile ..Bile bile ..Daha sözün vardı oysaki ..İste ,sana kökünü verim dediğin o saçlarının sözü ..
Askere gidince bana o saçlarını vereceğinin sözü..Beklesin, askerden dönmeni ..Seni burada ,ondan önce ve ondan sonrasında da hep bekleyen bir insan olucak ..Gitmeden sarılabilen , dönünce sarılabilen değil , ama rüyalarında sana sarılan ve rüyasında seninde geri sarıldığını gören bir insan hep burada olucak ..Kendisini şair olarak tanıtan değil , seni şiiri bilen, seni şiirim diye sayıp duran değil durmayan , şiir diye yazıp , şiirim bilip, öylede tanıtan bir insan hep olucak..Daha doğrusu sen hep olucaksın ..bir gün eğer ben olmasam bile , senin hala içimde olduğunu ve kalacağını bil şiirim..Şu an senin yanımda olmayıp seni yanımda bildiğim gibi , şu an yanında olamayıp aslında yanında olduğumu bildiğin gibi ..

|