|
Gitmek isterim bazen bu şehirden.
Yolumun nereye çıkacağını bilmeden.
Gözlerinin aklıma gelmeyeceği bir yere.
Senin beni, düşlerim de dahi bulamayacağı bir yere.
Gitmek isterim hasretinin kalbimi yakmayacaği bir yere.
Kokunu ciğerlerim de hissetmeyeceğim bir şehre.
Sonra bilirim ki öyle bir yer yoktur bu dünya da.
Sonra vazgeçerim her şeyden...
Sakin korkmayasın yar.
Vazgeçtiğim sen değil, hep kendim olurum.
Ve kendimi yürümeye bile başlayamadiğim bir yolun sonunda bulurum...
Bilirim ki gideceğim bütün şehirler gene sen olup, beni benden edecekler.
Bana , bende yer bırakmadın ki yar.
Bırakmadın doya doya yaşayayim.
Bırakmadin ilk önce kendimi sevmeye alışayım.
|