|
Biz insanlar, sosyal canlılarız. Her ne kadar, yanlız kalırsak kalalım; hep birilerine hesap vermek zorunda kalırız. Bu olay bize zaman zaman tatsızlıklar yaşatır. Örneğin boş bulunduğun bir anda sana mesaj gelir, açar bakarsın. Gıyabında güzel şeylererdir aslında. Ama ne olmuşsa cevap yazmak sana pek gerekli gelmez. Sonra fark edersin ki görüldüde bırakmışsın. Ne yazayım diye telaşa kapılırken, artık çok geçtir. Bu saatten sonra ne yazsan abes kaçacaktır. İçinden dersin ki " Neyse fark etmemiştir bile." bu söz içini bir nebze olsun ferahlaştırmışsada, kısa bir süre sonra gelen hakaret mesajı ile irkilirsin. İşte geldik dananın kuyruğunun koptuğu yere. Arkadaşın, sevgilin, ailen vs. Senin için önemli olduğu halde, onları pek s*klememişsin gibi, sana hesap sorar " Neden cevap vermedin?" e ama bunun olacağı dünden belliydi. Hemen bir arayışa kapılırsın " acaba ne uydursam?" Neden, çünkü suçlusundur . Karşındakini sakinleştirmen lazım. Basit bir açıklamayla, ona olmayan olanları anlatırsın ( Artık her ne bulduysan) aynı zamanda kendini de yedirtmessin çünkü haklısındır da.Ne ölmüş yani o an içinden gelmedi, bu onu umursamıyor olduğun anlamına mı geliyor? Bu bir bahane değildir. Kalplerin kırılmaması için, küçük, masum bir yalandır...
Olumlu yorumlar, devamlılığın sağlanması için; bir teşviktir. Teşekkürler...
|