Yine derdim yüreğimle, Hadi toparlan gidelim buradan diyorum, Yetmedi mi bu düşüp kalkmalar, Dizlerine vurup dövünme diyorum, Aşkım demeyle olmuyormuş gerçek sevdalar, Yüreğime sus diyorum, Öyle büyük sus ki; gidişine toz olsun bütün çığlıklar, Benimki sevmekti diyorum, Gerçekten sevmekti ihanetle kucaklaşana kadar, Şimdi gerçeklerle ilikle düğmelerini yüreğim, Beylik laflar etme, Gidişinin sessizliğine göm haklı, haksız kalan tüm kelamları, Hoşçakal diyecek kadar bile lüzum görme yüreğim, Bu yürek hoş bulmak için aldanmadı mı? Hadi şimdi toparlanma vakti, Geriye şafakla sökülmüş bir ayrılık, Ve masum iki evladın yuvasız kalışı kaldı, Beylik laflar etme, Can yakanın yaktığı yanına kalmadı, Onursuz bir sevgi yerine, Onurlu bir ayrılık herkesin hakkı...

|