|
Üzülme ey fidan görmesin seni çocuklar
Boyunu gözlüyorken kullar,
Sakın eğilme ruku değilse adı, Kırılmakta var dikkat et olma katı, küçüktür belki yaşın,
Refik-i a'la dan görünür başın, Korkma kaderin dir toprak ,
Yorma bedenini bekle düşer şimdi toprağa yaprak,
Görüpte özenesin koca ağacın yitirdiğine ,
Muaf değilsin hiç bir acıdan gün gelir de acıma kendine ,
Hani şu boyunu gözleyenler vardı kimi tanımadan sever seni kimi de tanıyıp ezer geçer,
Kul bu iki göz taşır biri dahi görmez ,
Söz eder yankılanır birine dahi birşey öğretmez ,
Sen varsın görme bil yeter,
Sen varsın etme kelam sukunetin bir mana eder ,
Şu oyun oynayan çocuk incitir belki seni istemeden ,
Şu oyuncaksız çocuk ise incinir seni beklerken,
Sorular soruyor içinden anlamak ne mümkün ,
Hayat bu çocuk gibi sen daha ne gördün. . .
©edebıhayat
|