|
1. BÖLÜM
-Anneeee, bu yaşıma geldim, doktor bile oldum ama senin şu
yaptırımların hala bitmedi ya? dedi Masal artık aynı meseleden dolayı bıkmış
bir şekilde..
-Sus bakayım sen annenin lafına karşı gelinir mi?
-Anne ben sana karşı gelmiyorum da sen de beni birazcık
olsan anlasan olmaz mı ama?
-Kızım annesi ile çok iyi anlaştım. Bir tanışsan olmaz mı?
-Anne sen onun annesi ile mi evleneceksin acaba? Ben kimse
ile tanısmak istemiyorum ki..
-Kızım hadi kırma beni..
-Off anne offff...Tamam.. diyerek kapattı Masal telefonu.
Bu arada devam eden başka bir konuşma dikkatini
çekti.Aslında hastanenin en tenha yerlerinden birini seçmişti. Buraya başka
birinin gelmesi imkansıza yakındı. İstemsiz olarak dinlemeye başladı.
Konuşan bir erkekti. Muhtemelen telefonda sevgilisi ile
konuşuyordu.
-Hayatım, Şule bugün gelemem, başka bir gün gönlünü alırım
ben senin..Tamam sonra konusuruz..
diye kapanan telefonun ardından gitmeye karar veren Masal
hareketlenirken adamın telefonu tekrar çalmaya başladı. Adam telefonu açarak:
-Merhaba, Şeyma, tamam canım bugün yanına geliyorum..Merak
etme nöbetimi ayarladım...
diyerek sırıtmaya başladı.
Zaten erkeklere karşı güvensizliği olan Masal istemsizce
dinlediği konuşmalara iyice sinirlenmeye başladı. Adam aynı anda iki kızı
birden idare etmeyi ne güzel de beceriyordu. Bu kızlar hiç mi akıllanmayacaktı.
Üstüne annesine olan siniri de eklenince dayanamadı. Adama doğru ilerledi.
-Hey, siz bakar mısınız? dedikten sonra adam bakar bakmaz,
dizine bir tane tekme geçirdi.
Adam sesini çıkaramadan;
-Şimdi beni iyi dinleyin, size 2 şey söyleyeceğim..
1.Bütün erkekler hepiniz aynısınız. Hiçbirinizin
birbirinizden farkınız yok.
2.Eğer o işe bu kadar ihtiyaç duyuyorsanız tek kadınla
yapın, böyle kendinizi küçük düşürmeyin. dedi ve arkasında dönerek gözden
kayboldu.
|