|
Bugün bir kafeye oturdum ve gerçekten istemsizce sen geldin
aklıma..Olmayan SEN..Belki de olmayacak sen..Birden kalbim acıdı, gerçekten
istemsizce acıdı ama..Daha tanışmadan kalbimi ne kadar acıttığının farkında
mısın? Belki de olmayacağın gerçeği ve olmayacak bir insanı hayal etmiş olmak..
Sevmek istemek bu kadar zor olmamalı..Eğer bir yerlerdeysen artık beni
bulmalısın.. Seni beklemekten yorulmuş yüreğimi dinlendirmelisin..Yollarda kalmış
gözlerimi kendi gözlerinde sabitlemelisin..Gözyaşlarımı ellerinle
silmelisin..Beni bir daha ağlatmamaya yemin etmelisin..Elimi tutmalısın ve bir
zamanlar aslında seni beklediğim kafeye gitmeliyiz beraber..Hayatımın geri
kalan kısmında seninle doldurmalıyım anılarımı..Yaşamam gereken bütün duyguları
kısa bir zamana sıkıştırmak zorunda kalsam bile yaşamalıyım hepsini..
Kıskanmalıyım, kıskanılmalıyım, inat etmeliyim, gurur yapmalıyım,
nazlanmalıyım, senin nazlanışını çekmeliyim..Nefesin olmalıyım, nefesim
olmalısın...Hani var ya şu içimde uçuşması gereken kelebekleri hissetmek
istiyorum.. Bana baktığın zaman ışıldayan gözlerin olmasını istiyorum..Sana her
bakışımda nefesim kesilene kadar seni yaşamak istiyorum..Senli şeyleri sadece
içinde sen varsın diye sevmek istiyorum...Kısık sesle söylediğim "seni
seviyorum" cümlesini duyabilmek için türlü şaklabanlıklar yapmanı sonunda
kızaran suratımı gördüğünde "Ben de seni seviyorum" diyerek bana
sarılmanı istiyorum...Gizli bir yerimiz olmasını birbirimize çok kızdığımızda
bile birbirimizi orda bulmamızı istiyorum..Sana çok kızsam da sensiz
yapamıyorum der gibi.. Seni senden ayrı kalamayacak kadar çok seviyorum der
gibi..Sensiz geçen her saniye ömrüm azalıyor der gibi.. Kabul etmek istemesem
de her yol sana çıkıyor der gibi...İşte bu nedenlerle bir dudak büzüşüme bütün
kırgınlığını unutmanı istiyorum..Bir bakışınla içimdeki tüm kızgınlığın yok
olmasını istiyorum..Kısacası aşk denen şey gerçekten varmış demek ve tüm
dünyaya "İşte ben bu aşkı yaşıyorum" diye haykırmak istiyorum..
|