|
Uçmayı ihmal eden kuşun kanadın da ki kırgınlık gibi hayat
Dalların yalnızlığı gözlerin boş bakışı hepsi bu yüzden
Konacağın yeri mi kaybettin kaygın bumu yoksa gönül gibi
Hayat uçururken seni göğün bağrın da yalnızlık çırpınır gönlün de
Alçaldığını sananlara düştüğünü anlatamazsın ya, sürünmek acı değil
Hangi göz ağaç gibi yaprak döker kaybını gidermek için
Ebabil değilsin taşıyamazsın ağır yükler ancak düşüşün de bu yüzden
Tokmu kalacaktı sanki insanlık sen hakkını terk edince umut için...
©edebıhayat
|