|
Dalından düşen bir yaprak misali savrulmuşuz,
Ne gittiğimiz yolu seçebilmişiz ne de tekrar kendimize
gelebilmişiz.
Unutmuşuz güzel günlerimizi.
İçimizdeki duyguları saklamaya çalışırken sigaralarla
sarartmışız hayatımızı.
Bizi dalımızda okşayan rüzgarlar
Şimdi bizi yarı yolda bırakmış.
Kimsesiz yapa yalnız kalmışız kışın ortasında.
Huzur dolu hayatımızı çürümeye bırakmışız çaresizce.
O kışın ortasında duyuramamışız kimseye sesimizi.
Uykusuz kaldığımız gecelerde duygularımızın böcekler gibi
içimizi kemirişini beklemişiz senelerce.
O bizi tutan dalın kıymetini hiç bilememişiz.
Bizi yavaş yavaş okşayan rüzgarlara kanmışız.
Ve sonunda kışın ortasında yok olmaya mahkum kalmışız.
|