ELVEDA DİYECEĞİZ
Gelmedik bu âleme temelli kalmaya
Gideceğiz, gelmemek üzere bu dünyaya
Gafletten uyandık, başladık anlamaya
Bir gün elveda diyeceğiz bu dünyaya
Bu dünya neydi ki bu kadar bağlandık
Bir an uyanıp, her şeyi anladık
Boşu boşuna kendimizi aldattık
Bir gün elveda diyeceğiz bu dünyaya
Her şey sahteymiş, boşmuş meğer
Bunu daha önceleri bilmiş olsaydık eğer
Verir miydik bu dünyaya bu kadar değer
Bir gün elveda diyeceğiz bu dünyaya
Dünyanın pembe rengi soldu bir baktık
Her şeyi anladığımızda, çok geç artık
Düşünmemiştik hiç, bu yüzden geç kaldık
Bir gün elveda diyeceğiz bu dünyaya
Esefle dönüp bakıyoruz geçen yıllara
Meğer hep boşu boşuna, tutunmuşuz sahte dallara
Ölmeyecekmişiz gibi değer vermişiz dünyaya
Bir gün elveda diyeceğiz bu dünyaya
Hep kendimizi bilmiş sayarak, bilmemişiz bir şeyi
Ömrümüzü boşa harcamışız, kaybetmişiz her şeyi
Gafletten uyandığımızda, anlamışız gerçeği
Bir gün elveda diyeceğiz bu dünyaya
Ne acı ki bu vahim durum
Meğerse bilmeden hep yürümüşüm
Rukiye Gül bir bak her taraf uçurum
Bir gün elveda diyeceğiz bu dünyaya
Ahretimiz topyekun harap
Gücümüz tükenmiş, düşmüşüz bitap
Ne olur, sen rahmetinle, bizi affeyle Yarab
Bir gün bu dünyaya elveda diyeceğiz
05.12.2002
RUKİYE GÜL BAKIRHAN'IN
"ıssız yolların çilekeş yolcusu"
kitabından