|
Virginia Woolf’un ¸Kendine Ait Bir Oda kitabını okurken şu
alıntıda durdum:
‘çünkü kadın gerçeği söylemeye başlarsa
erkeğin aynadaki görüntüsü küçülmeye başlar; yaşam karşısındaki uyumluluğu yok
olur. erkek sabah kahvaltısında ve akşam yemeğinde kendini gerçek boyutlarının
en az iki katında görmezse, kararlar vermeyi, yerlileri uygarlaştırmayı,
yasalar koymayı, kitaplar yazmayı, özenle giyinip yemekli toplantılarda
konuşmalar yapmayı nasıl sürdürecektir?"
Konuya direk giriş yapmış bulundum bu
şekilde. Evet bahsetmek istediğim konu kadın ve erkek eşitliği yoksa
eşitsizliği mi demem gerekiyor? Öncelikle yazarımızı gerçekten çok tebrik
ediyorum.Asıl beni bu konuşmayı yazmaya iten sebep bu kitap oldu.Şimdi başından
düşünmenizi istiyorum kadınlar olarak nasıl bu konuma geldik? Bu duruma bizi
iten kadınların kendini küçük görüşü mü erkeklerin üstünlük düşüncesi mi? Ben
bu yol ayrımına geldiğimizde erkeklerin işlerini yapmaları için en üstte
olduklarını duyma ihtiyacına sahip olması ve kadınların buna göz yumması
derdim. Madem geçmiş dedik geçmişten devam edelim. Türkçede yazar anlamına
gelen author kelimesinin etimolojisini araştırdığıızda bu kelimenin Eski
Fransızcada baba anlamına gelen autor kelimesinden geldiği görülür , authority
(otorite) ise author kelimesinden gelir. Bu bilgilerle edebiyata baktığımızda
yazının tarihsel sürecinin ne denli ataerkil olduğunu görebiliriz. Bu
sonuçlarla birlikte edebiyat dediğimiz şeye şüpheyle yaklaşırsak
sorumluluğumuzu yerine getirmiş oluruz diye düşünüyorum.Örnek vermem gerekirse
kitapta da çokça bahsedildiği gibi Shakespeare’in bir kız kardeşi olsaydı, sizce
Shakespeare kadar başarılı olur muydu? Yoksa ailesi onu zengin bir adam evlendirip
onun rızasını bile sormadan mutlu olduğunu varsayar mıydı? Ben 2.hayatı
istemeyeceğini bu hayatı yaşamaktansa öleceğini düşündüm. Çünkü bence karşı
çıkmaya cesareti vardı. Peki sizin var mı? Şunu da tekrarlamak isterim Shakespeare
kadar başarılı olcağını düşünebilir miyiz gerçekten? Abisiyle eşit kapasiede
bir kadın hayallerinin peşinden gidecek cesareti olduğu için ölmeli mi
gerçekten sırf KADIN olduğu için?Oysaki onunla aynı yeteneğe sahip olan
abisinin her isteği olurken , sırtı sıvazlanırken? Şimdi diyebilirsiniz Shakespeare’in
bir kız kardeşi yoktu diye. Sizden şunu düşünmenizi isteyeceğim : Neden geçmiş
dönem kadın yazarları dediğimizde aklımıza 2 elin parmaklarından fazla sayıda
yazar gelmiyor? Kadınların erkeklerden daha az yetenekli olması mı? Kadınların
evle ve çocukla meşgul olmaları mı? HİÇ SANMIYORUM. Asıl neden , çoğunun
ışıklarının zorla söndürülmüş olması. Bu zorunluluğun bir kadın veya erkek
tarafından yapılmış olması önemli değil. Açıkça konuşmak gerekirse kadınlar
kendi aralarında pek anlaşamazlar.Neyse ki bu konumuz değil.Anlatmaya
çalıştığım her şey ŞU noktaya geliyor:
Bir kadın olarak her şeyi yapabilirsiniz.
Kendinize inancak kadar cesaretiniz olsun yeter. Hiçbir erkeğe sırtınızı
yaslamayın. Onlar Shakespeare. Ama Shakespeare’den başarılı olan bir şey var o
da ne biliyor musunuz? O ışığınızı zorla söndürmek için gelen kişilere direnen;
kendine saygısı ve cesareti olan Sheakspere’in kız kardeşleri.
|