|
Öylece geliyorsun işte buraya; bir bakıyorsun, dünyalar güzeli bir kadın. Onun kollarındasın, ah biriciğim diyor koklayarak.
Kimse demesin, benim ilk aşkım bir erkekti diye.. Değil efendim, değil. Herkesin ilk aşkı bir anadır, candır, canandır.Ben öyle bildim, öyle sevdim. Küçücüktüm büyüdüm kollarında, sonra; biraz uzadı saçlarım, o hep sarı papatyalardan taçlar yaptı bana, nasıl sevmeyeyim? Bir de çok yaramazdım ben, her gün istisnasız, parçalardım o dizlerimi.. Bir şişesi vardı annemin, ah hiç sevmediğim.. Aslında şimdi seviyorum şişeleri, ama o şişeler bu şişe değil. Oksijen suyu muydu neydi? Şurup şişesi gibi dışı ama içindeki, ah o içindeki portakallı şurup değildi. Dizlerimden kanlar akardı, o yakaladığı gibi beni eve getirir yalvarmam bitince döküverirdi yaraya. Ne ağlardım, o ne üzülürdü.. 'Ama mikrop kapmasın diye kızım' derdi. Küserdim, sonra üzülür gözlerimi silerdi. Ah benim annem, kimin annesine benzerdi? Güzel kadındı efendim, kalbi gibi yüzüde güzel. Ben onu, o şişeyi sevdiğim gibi sevdim. Çok acıtsada, iyi geleceğini bilerek..
|