Sıcak bir yaz günü esen ılık rüzgar, yüzümü okşarken; ağaçlara verdiği komutla çıkan melodi sesleri çalınır kulağıma.

Melodiyle uyumlu cırcır böcekleri yanık bir türkü mırıldanır gibi anlatır doğayı bana.

Maviye tablo olan yeşil, seyri mâna verir bakışıma...

Hiç bir ses bu kadar mükemmel değildir, duyduğum kadarına.

Beni alır götürür, diyar diyar sevdiğim mekanlara.

Her yaprak fısır fısır zikri fısıldar, takıldıkça derin düşünceler aklıma.

Omzumda koca bir yük hissederim, dağın taşın kabul etmediği "îman" geldikçe hatırıma...

Yaz günü vücudum titrer, ya af olunmazsam korkusuna.

Acizliğim beni sarar, medet ile sığınırım Mevlâya...