|
tül perdenin ardına saklanmış şehir
penceresinden izliyordu odamı
umut içebildiğin kadardır diyen
ve son bahsini oynayan bardağımı
söz ederken senden
tek çabamdı yazmak sevgimi
karanlıkta kalmış beyazlar gibi
birkaç kağıda kopartılmış sonkışgünlerimizden
hep sımsıcak kalan
yanınca satırlar
masamda çaresizce dolaştı
bir sinek ve gitti
düşlerimdi yalnızca birkaç kırıntı
dökülen ne yazık ki
|