|
Ona içimin okyanusunu, manzarası yaptım bense onun deresinde boğuldum
Ona, ilgimin ikliminde baharlar getirdim
Bense onun çölüne menekşeler açmak isterken kuraklığında yok oldum.
Ona, gözlerimi armağan ettim kendini görsün diye
Bense içinde olmadığım bakışlarda kendimi aradım durdum.
Ona, bak bu gülüşün sebebi sen, şu sesleniş sana ait dedim
Bense kendimi olmadığım yerde aitmiş gibi yaparak hiç var olmamanın sancılı yüzüyle karşılaştım.
Ve içimi bir anda dolduran aitsizliğin burukluğu sardı.
Gönlüm, bunca yılın hiçsizliğine dargın.
|