Gecenin karanlığı çökünce odama
Tıpkı bir hayalet gibi çıkıyor ortaya
Bedenimde ama varlığı belirsiz
Nefes alıyor, kafamın içinde dolaşıyor, canımı acıtıyor
Ama görmüyor dokunamıyorum
Hesap bile soramıyorum var olmayışına
Çat kapı geliyor gecenin bir yarısı
Neden geceleri onu bile bilmiyorum
Gündüzlere bir garezi vardı belki de
Nereye gitsem içimde
Kaçsam tutulacak kalsam yanacak gibi
Ne hissedeceğimi bile
Unutturacak bir ağırlıkta varlığı
Nefes almaya bile müsaade etmiyor
Hayatımı çıkmaza sokuyor
İçin çürüyene kadar beni taşımaya mecbursun
der gibi kafamı işgal altına alıyor
Gün gelecek içim çürüyecek biliyorum o zamana kadar
İçimde bir beden yaşıyorum....