|
toprağın altında bile bizleri düşünen şu papatyalar baharı bekler sevilmeyi birazda ilgi bekler güller o sırada sevilmek ister dikenleri izin vermez papatya gibi olan birini aramak birbaşka yorar insanı benimde bir papatyam var yaprakları dökülmüş sevgim ve ilgim yetmez öylece bekler zaman neler gösterir bilmem tüm yapraklarını düşürür belki belki yeniden canlanır şu güller hasetinden ölür toprağın altında bile bizlere umut veren şu papatya kendisi için ölenleride düşünmeli artık güllerle baş başa bırakmamalı kendisine konan kelebekleri kıskanan birini yarı yolda bırakmamalı S💜🌼🌼
|