|
Bu yani demin ayağını vurduğun taş
Şimdi evin tuğlası
Kazma küreğin işe yaramazsa da
El işiyle bulursun
Bu mutluluktan hiç negatif kalmaz bir pozitif dünyan olur
Neler yazılmış okursun
Ama bir bak
O da olmadı sen güzelsin
Bende benimle övüneceğin bir şey yok ki
O ne garip ders verir
De
Dedi
Bunlar eskimez
Bozulmaz
Mesafeleri sorun etmezsin
O bende olmayan da nedir
Gönlü
Fakat bu müjdeler bir kere verilirse
Bu gibi konular olsa da
İblisi bulma ihtimali asla yok gibi değil
İyi de sürekli iblise mi ışık tutsun
Hayır
Bize eziyet verme
Fani olan yaşıyorken
Sükut denize kavuştu sonsuza karıştı
Ben neden karışmayayım
Deniz
Demek siz de keşfettiniz bunu, denizi, adını vereni ve nihayet bileni!
Tırnaklarını kes. Kedi nasılsa gülmez, der. Oysa belki de güler.
Artık sobanın yanı boştur. Dantelleri de kargalar yer, kestaneyi kapar.
Ama -gönlü mesafeleri sorun etmez. İlimle arasındaki mesafeden doğan deveyi... öğüt diye bize satar. Fakat o da: burada yok, der. Ten derdine düşme, düşürme.
|