Onlar etrafımızdan geçip giderken
Su içmek gibiydi sessizliğin ödünç alınmış bekareti
Yarım kalan her cümle için bir şiir yazıldı
Bir de yarısından fazlası yalandı denilen bir denizde
Nasıl kırdık zincirlerin en büyük halkasını
Eğer delilik buysa
Ya da gerçekten de yasak değilse
Büyük oynamak
Bilmiyorum
Yürümek kadar doğalken
Bilmiyorum
Görmek kadar güzelse
Bilmiyorum
Sevmek kadar zorsa bilmiyorum
Gülmek kadar içtense bilmiyorum
Teslimiyetin en samimi tebessümünden
Bilmiyorum
Ama kendi başına yapmak istediğin şeylerden biriydi
Tanrı'ya gözlerin kapalı veda etmek
Ve bir küçük iz aramak her satırda
Herkes gibi
Nasıl da zordu
Tanrım
Hatırlamak
Unutmak
Hiç anlayamadım ki nedir gerçekten de yas tutmak
Elinden oyuncağı alınan ilk kişi sen değilsin
Amacı bence herkese ceza vermek değil
Kendine gelmek ve ayağa kalkmak
Amacı bence kendin kadar olmak
Fakat sadece ayağa kalınca mı
Orlanda sanata adayacak elindeki gülü
Yoksa gerçekten de bizim gibi mi o da
El değmemiş bir avuç toprak üzerinde
Yine de ayağa kalkıp yere basarken
Mesela
Sadece senin için özel
Diyebilmek gibi mi
Onun gibi olmamak
O da öyleymiş
Sıradan bir günü sır gibi saklarken
Mitolojik bir kahramana dönüşecek
Hiç mi toprağa dökülmeyecek
Evindeki sırların sınırlarında yüzen balıklardan biri yine onları soracak biz çok uzaklardayken turuncuydu
Turuncu satın almadan aklına bile gelmeyecek
Öyle olursa