DERGİ-KROKİ EP1
Tanışalım sizinle, ben bu derginin editörüyüm. 3 adam geldi bugün, üççüde birbiri ile alakasız. Meydan da ne varmış, onu sordular bana. Tarihçi bir çocuk da vardı, yazı yazmak istedi burada.
İsmim yok benim, editör abi derler bana dergide. Gömülmeyi bekliyorum artık, hikayem bitti benim. Yürüyemem meydana. Elime alamam meşale, oda bundan. Dergiye de gelen yok, yoksa yine mi tutukladılar, herkesi
Birazda kendimden bahsedeyim, bu dizelerde size Ben hissiz şehrin, insanlarda hisler uyandıran sakiniyim. Bu hangi şiirden bir dize, yoksa sandalın küreğimi. Bu defa hisler kürekte değil, sol avuçların içinde.
Zamanında vardı, benim de hayallerim büyük dünyadan. Tabiatı budur insanın, yer yer doymaz. Yediler hayallerimi. Vurdular sevdiğimi, yerde meşalesi, solmuş o güzel yüzü. Bende elimde meşale, avcum sımsıkı, koştum meydanlara.
Dövüştüm gardiyanlarla, bakkalın oğlu da onlardan biri. Para eşittir hayat burada. Esir etmiş kendini, o da bu zırha Şahsiyet yaratmış kendine sistemde, elinde kanı bizlerin. Çocuk tanıdı, beni almadı, kaldım öyle, gitmedim hapse.
Gitti arkadaşlarım, görmedim bir daha hiçbirini Öldü hepsi muhtemelen, sonunu görmeden meydanın. Onlar kurşuna dizilecekmiş, atılacaklarmış medyana. İçlerinde vardı boşluk hepsinin, sımsıkı sol avuçlarında. Yolda yürüdüler olmadı, amaçları, yürüdüler hiç değilse. Onlar öldüler cesetleri meydanda, varmışlar oraya sonuçta. Onlar öldü, ulaşıp meydana. Ben ise boşa öldüm burada. İnsanlara, farklı meydanlar buluyoruz. Yazdım derginin, önsözüne.

KROKİ ŞİİR SERİSİ -Kanlı Ay (Kroki Ep3) -Kasiyer (Kroki Ep2) -Dergi (Kroki Ep1)
|