|
İçini ağrıtan bu sızıyı, sevinç sevinç dağıtıyor yalnızlar ülkesinin kederli yüzlerine.
Gidip gidip dönmeleri var.
Her gelişinde bohçasına hüzünler yamalayıp düşüyor yollara.
Çığlık çığlık susmaları var.
Gamzesinin çukurunda biriktirdiği kırgınlıklarını bir gülüşün masumiyetini sığdırdı.
Ey bir zamansız yaranın bağrında ömrünü geçirenler
Solan günlerin ardından geleceğin güneşi, bir gün ayazlaşan ruhlara da baharı getirecek.
|