|
arabalar çarpıyor son ışıklara
dağılıyor karanlık her yere
sarhoş yıldızlar yalpalıyor tek tek
geceye karışıyor sokaklar
bir eğreltiotunun iniltisi
kulağımı çelmeleyen
bana sesleniyor
gözlerimde utangaç su birikintisi
düşerken
ellerim cebimde yürüyorum
tek korkum seni anımsamamaktı
işte bu yüzden herkesi sana benzettim
ama Kalabalıklar yok oldu yine de
ve her şeyim yok artık
bir aşk merdivenidir eğreltiotu
gücüm yada inancım yok tırmanmaya
yada yok beni çağıracak biri
kaldıracak yerden
142
|