|
Geceden gelen adam'a bugün bir kez daha rastladım, kokusu yine burnumun ucunda uyandım ve bir kez daha farkettim ki yokluğu ile başedemiyorum. O kendi karanlığının içerisinde yaşamaya devam ederken ben aydınlığımı daha da partlatmaya çalışıyordum. Kendime zaman tanıdım bir ay iki ay derken tam 7 ay geçti sarılıp veda etmemin üzerinden. Yazık dedim kendime ümit ettiğim, ruhuna sarılıp uyuduğum her anıma yazık. Çünkü insan bedeni ile severken önemsemiyor bazı şeyleri ama iş ruha geldiğinde ruhunla yaşadıklarını unutamıyorsun. Ruh çok iyi tanıyor aslında ona iyi gelen şeyleri ve sen bana dünya üzerinde ki her şeyden çok iyi geliyordun. Bazen insanlar bana seni soruyor biliyor musun? Kelimeler bopazıma düğüm düğüm dizilyor ve tek diyebildiğim şey 'özledim' oluyor. Ben seni gerçekten özledim seninle uyuduğum ruhuna sarıldığım o geceleri, gülümserken parlayan gözlerini, hiç içime çekemediğim o kokunu en çokta yaşanamayan aşkımızı özlüyorum. Pişmanım sensiz olduğum koşa koşa sana gelemedeğim ya da cesaret edemediğim her anıma pişmanım. Keşke bırakmasaydım hiç sıcacık avuçlarını belki bir şansımız olurdu her şey için ama neden gel demedin? Neden her şeyi bırakta bana gel demedin? Mutlu mu sandın sen beni? Bu kadarı fazla hiç mi tanımadın sen beni, gözlerime hiç mi bakmadın sen benim? Bu kadar hayata karşı dimdik durabilen bir kadın senin yanında masum bir çocuktu sadece senin bir kelimen yeterdi benim göz yaşlatıma ama sen ne yaptın? Ben senin bir tek kelimene muhtaçken ve hüngür hüngür ağkarken.. gittin sessizce bir tek satır açıklama yapmazken.. Yalvardım, acizce ve korkakça .. GELMEDİN ve gelmeyeceksin biliyorum.. Yinede seni sevmeye devam edeceğim 18 Nisan'a kadar işte o gece karar vereceğim her şeye ve sana bir kez daha soracağım Yeni Bİr Başlangıç İster Misin?
|